آتیلا جانآتیلا جان، تا این لحظه: 11 سال و 11 ماه سن داره

ღ آتیلا جون ... ღ

نوشتن این وبلاگ از اولین نشانه های وجودت در دنیایمان آغاز شد

آنچه گذشت...

  چقدر خوب مي بود اگر حرفهاي خوب و روزهايي خوش بر مرور خاطراتم نقش ميبست... خاطراتي از جنس همان روزهايي كه قدرشان را نداستم و بي تفاوت تَر از هميشه از كنارشان گذاشتم... ناشكري ها و كم لطفي هايم را بر نعمتهايي كه داشتم به ياد ميآورم و افسوس ميخورم ... تازه ميفهمم كه انسان ها چقدر قدر نشناسند چقدر زود همه چي برايمان عادي ميشود گويي هيچ گاه هيچ پاياني نخواهد آمد...     حالا ده ماه است كه ديگر نازي را نداريم ده ماهِ سخت و طولاني  حالا ده ماه است كه يك لحظه هم روي مادرم  را نديدم، صدايش را نشنيدم، از احوالش بي خبرم...   نازي ِ عزيزم❤️  ميدونم هستي و ميبي...
11 آذر 1397

❤️❤️❤️

‎ ‫ما دور نمای قصر عشق را در خاطره های پریشانمان ساختیم‬ ‎‫ساکت و خموش‬ ‎‫دوش به دوش دل سپردیم به پیچ و خم جاده ها‬ ‎‫تو صبـــــــور من نگـــــــران.....‬ ‎‫جاده ها ما را بردند ‬ ‎‫تو همه شادی و عشق ..من سراپا سکوت...‬ ‎‫تو شکوه آوای ملکوت‬ ‎‫من لال و خموش و در این فکر، من کجا تاب جوانی باتو؟؟‬ ‎‫تو دریای آرام و پرصدف ‬ ‎‫با پاک ترین مروارید ها ‬ ‎‫من رودی سرگردان و بی هدف ...فریاد میزنم بی صدا....‬ ‎‫من کجا تاب پیوستن با تو؟؟؟تو بر فراز قله کمال...‬ ‎‫صاف و آرام...خوب و شیرین ‬ ‎‫با ابهت ایستاده ای و مسیر بادهای مهربانی را تعیین میکنی‬ ‎‫من یکی کوهنوردی رنجور زمزم...
17 آبان 1396

١٣٩٦/٠٧/٠١ پيش دبستاني

  پسرك كوچك و دوستداشتني، در لباسهايي به زيبايي و روشني مفهوم استقلال... كوله پشتي اي به سنگيني تمام آرزو ها و شادي ها... و برق چشماني از جنس بلور و آسمان آبي كأشان و لبخندي به شيريني سيب سرخ درخت گيلاس...  ١٣٩٦/٧/١ بزرگ شدنت را ميگويم: چ زود شد... اما... زود بزرگ نشو مادر. کودکیت را بی حساب می خواهم و در پناهش جوانیم را ! زود بزرگ نشو ... قهقهه بزن ، جیغ بکش ، گریه کن ، لوس شو ، بچگی کن ، ولی زود بزرگ نشو ... آرام آرام پیش برو، هنوز كودكيت را سير ننوشيده ام ... آرام آرام پیش برو... آنجا که عمر وزن می گیرد دنیا به قدری سبک می شود که هیچ هیجانی برای پیمودنش نخواهی داشت، جزء عشق ... عشق از هر جنسي كه باشد... مي...
4 مهر 1396

دوباره خاطرات

سلام و... خب بهتره كه مخاطبم تو باشي، آره خودت... الان چند وقتيه كه اينجا بوي گرد و غبار گرفته... خاطرات كه نباشن، زندگي بوي كهنه گي ميگيره و دلتنگي... ي چيزايي فراموش ميشن كه به اندازه ي تمام دنيا ارزشمندن و بودنشون ي گوشه ، ي وقتهايي بهترين حس و حال و برات ميسازه... نميدونم كه چطور شد راهم به اينجا افتاد و شروع كردم به نوشتن، نميدونمم از كجا بايد شروع كنم ، الان چند ساليه كه اينجا نميام و غريبه شدم ي جورايي... بالاخره سه سال ميگذره و خيلي چيزا تغيير كردن، اينجا هم تغيير كرده... يادش بخير كه ي زموني تنها دنياي مجازيمون اينجا بود...   خب بگذريم ... فك كنم با چند تا عكس شروع كنيم بد نباشه...   ...
8 شهريور 1396

1393...

آرزویم این است نتراود اشک در چشم تو هرگز مگر از شوق زیاد . . . نرود لبخند از عمق نگاهت هرگز . . . و به اندازه هر روز تو عاشق باشی عاشق آنکه تو را می خواهد . . . و به لبخند تو از خویش رها می گردد . . . و تو را دوست بدارد به همان اندازه که دلت می خواهد ... ی دنیا ممنون از مامان علی خوشتیبه... http://alijoon.niniweblog.com ...
1 تير 1393
1799 11 15 ادامه مطلب

حسین و حوسین...

  اسلام علیک یا اباعبدالله الحسین        حسین  بیشتر از آب تشنه ی لبیک بود... اما افسوس که به جای افکارش... زخمهای تنش را نشانمان دادند... و بزرگترین درد او را بی آبی معرفی کردند...   .....ادامه ی مطلب..... . . . امسال هم مثل هر سال... همه چیز همان بود ،همان و بس... ازت میخواهم فقط خوب گوش کنی همین و بس....     ١- اول اینکه "حسین (ع )" یکی بیشتر نیست اما "حوسین" متعدد است یعنی هر مداحی برای خودش یک جور "حوسین" دارد تا آنجا که گفته می شود "حوسین " این مداح از "حوسین" آن مداح بهتر است.  2- "حسین"نماز را حتی در بحبوحه جنگ هم در اول وقت ...
29 آبان 1392

كاش تولدم مبارك باشد...

_ دیر نوشت :   ــ سالگرد حدوث فاجعه زیست محیطی بوجود آمدن موجودی عجیب (من) گرامی باد ********* ــ حادثه هیچ وقت خبر نمی کند و من ٢٢سال پیش اتفاق افتادم...   3 شهريور به عبارتی و روایتی تولد من است ...  روايتي كه بس سري دراز دارد...   عقربه های ساعت زودتر از نفس هایمان جابجا می شوند ولی افسوس که تیک تاکشان را هیچ وقت احساس نکردیم. زمانی که سال آخرین لحظاتش را پشت سر میگذارد تازه به یاد می آوریم که چه کارهایی را می توانستیم بکنیم و نکرده ایم. صد افسوس که عقربه ها فقط در علم است که پاد خودشان می چرخند و در واقعیت فقط جلو می روند… مناسبت های زیادی در طول یک سال باعث می شوند ...
6 شهريور 1392