❤️❤️❤️
ما دور نمای قصر عشق را در خاطره های پریشانمان ساختیم
ساکت و خموش
دوش به دوش دل سپردیم به پیچ و خم جاده ها
تو صبـــــــور من نگـــــــران.....
جاده ها ما را بردند
تو همه شادی و عشق ..من سراپا سکوت...
تو شکوه آوای ملکوت
من لال و خموش و در این فکر، من کجا تاب جوانی باتو؟؟
تو دریای آرام و پرصدف
با پاک ترین مروارید ها
من رودی سرگردان و بی هدف ...فریاد میزنم بی صدا....
من کجا تاب پیوستن با تو؟؟؟تو بر فراز قله کمال...
صاف و آرام...خوب و شیرین
با ابهت ایستاده ای و مسیر بادهای مهربانی را تعیین میکنی
من یکی کوهنوردی رنجور زمزمه میکردم
من کجا تاب رسیدن به تو....
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی