پایان یک سال دیگر

❤️

پسرکم سلام

حال که هوای نوشتن به سرم زد خوب است برایت بگویم که بیشتر از یک ماه است که قرنطینه گی را تجربه میکنیم، ویروسی کشنده با نام کرونا از ووهان چین مهمان ایران مصیبت زده‌مان شده و حال نه چندان خوش مردمانش را ناخوش کرده، امروز آخرین روز از سال ۹۸ است که عجب سالی بود...

نه سفره ی هفت سینی داریم، نه میهمانی نه برنامه ی سفری ... تنها یک چیز می ماند،امید.         امید به رسیدن سالی نکو که دلمان را روشنی بخشد، ما سالهاست که یاد گرفته ایم زیاده خواه نباشیم، به کمترین ها راضی باشیم و به بیشترین ها فکر هم حتی نکنیم...

من هم همین کار را خواهم کرد...

امسال آرزوی سالی را دارم که در آن سلامتی، آرامش، امنیت و عشق باشد...که به نظرم بزرگ‌ترین و بیشترین دارایی هامان همین چهار قلم است که ذکر شد ... مابقی مثل دسر از روی غذای اصلی...

نباشند هم فرقی به حال شکم سیر نمیکنن...

دوستتان دارم مرتضی من و آتیلای من...

❤️❤️❤️